“Fór í sakleysi mínu í ónefnt bakari og bað um snúð með bleikum glassúr. Uppskar hlátrasköll og “við erum lööööngu hætt með það viltu með karamellu?” segir Gautur Sturlaugsson lögfræðingur sem var brugðið:
“Lítur út fyrir að Súrdeigsmæður og graskersfræ hafi útrýmt glassúrnum úr Vesturbænum.”
Auglýsing
